Uczelnia nastawiona na zysk. Pamiętajcie, że nie nauczycie się tam programowania od zera – już po pierwszych dwóch tygodniach będziecie mieć trudności z nadążaniem za materiałem. Uczelnia niemal zabiła moją pasję do programowania, kiedy wypaliłem się, goniąc za materiałem i doświadczałem nocnych ataków paniki. Nieprzyzwoicie wysokie koszty za poprawki przedmiotów, brak możliwości odwołania się przy braku 0,5% do zdania. Uczelnia jest dobra, jeśli masz bogatych rodziców, ale nie dla samodzielnie utrzymujących się dorosłych. Każdy nauczyciel, z wyjątkiem pani Turskiej i pani od Podstaw Zarządzania, okazał się mieć za duże ego lub być zacofanym w czasie. Akademickie wykłady są nudne, a formy sprawdzania wiedzy przestarzałe. Kartkówki są niejednoznaczne, a podejście do dorosłych studentów jest jak do dzieci. Wykładowcy często traktują studentów z góry. Pan Dańczak, pomimo licznych skarg, pozostaje ulubieńcem uczelni. Jego metody nauczania są oderwane od rzeczywistości, a sposób prowadzenia zajęć z baz danych jest nudny. Ćwiczenia z programowania są na poziomie rozmowy kwalifikacyjnej dla programisty mid. Nie polecam tej uczelni, jeśli jesteś początkujący i dbasz o swój portfel. Lepiej zainwestuj w kursy i samodzielne programowanie, zastanów się nad tańszą, ale lepszą uczelnią. Znam osoby z wieloletnim doświadczeniem zawodowym, które nie zdały przedmiotów na PJATK.

Ocena Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych, która szczegółowo opisuje doświadczenia autora z nauką i systemem edukacyjnym uczelni, została opublikowana na stronie Google pod adresem: https://g.co/kgs/4JkZfRw

Opinia na temat Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych przedstawia uczelnię jako nadmiernie nastawioną na zysk, z problemami w nauczaniu programowania od podstaw. Autor opisuje trudności w nadążaniu za szybkim tempem materiału, co doprowadziło do wypalenia i stresu. Krytykuje również wysokie koszty powtarzania przedmiotów oraz brak elastyczności w ocenianiu. Opinia wskazuje, że uczelnia jest odpowiednia dla osób z zasobnymi rodzicami, ale nie dla samodzielnie utrzymujących się dorosłych. Autor zauważa również problem z niektórymi nauczycielami, mającymi za duże ego lub przestarzałe metody nauczania. Krytyka dotyczy również podejścia do studentów i systemu oceniania, które jest uważane za niesprawiedliwe i oderwane od rzeczywistości.